بی تردید دنیاگیری کووید ۱۹ داخل مرحله ی اول یک دعوا سلامت به شمار می آید؛ اما حال و روز بازارهای جهان نشان می دهد که این معضل بوسیله سرعت، شکل یک مجادله اقتصادی را به خود خمود است. البته این ابتدایی بار نیست که دنیا دستخوش یک هیاهو اقتصادی می شود؛ اما این وهله وضعیت بخشی متفاوت است.
در اواسط قرن بیستم، دنیا با مجادله هایی بسان کمبود وال استریت در سال ۱۹۲۹ و علف هرزه نفتی تو سال ۱۹۷۳ مواجه شد. تلاطم های مشابهی نیز در شرق آسیا، اتحادیه ی جماهیر شوروی و آمریکای لاتین رخ داد. در اوایل قرن بیست ویکم، بحران مالی تازه ای یخه گیتی را گرفت و با درنوردیدن بازارهای آمریکا، اروپا و آسیا، درون سال ۲۰۰۸ به پشته خود رسید. تمامی این بحران ها به دقت تک معاینه قرار گرفتند و بااینکه اقتصاددانان و یون به خاطر تفاوت در دیدگاه های ایدئولوژیک خود، اصلاح دیدن چندانی داخل جنس تاثیر به اتفاقات یادشده نداشتند؛ ولی دستکم گزینه هایی متنوعی به عنوان عبث انتخاب پیش روی آخود می دیدند.
مطالعات هیاهو های اقتصادی با منشا بیولوژیکی نیز سابقه ای کامل دارند. در مقاله ای بوسیله معروفیت صرفه جویی مسری: جنگ های مالی و دنیاگیری» بوسیله تاریخچه ی این نوع بحران ها از زمان فروپاشی نظام بانکی داخل دهه ی ۱۹۲۰ میلادی پرداخته شده است. با این حال، مفاهیم پیشین، م تر بر رفتارهای انسانی دلالت دارند؛ رفتارهایی که مافوق تأثیر بیانیه ها و اقدامات اقبال ها هستند. البته نمی توان این طور مفاهیمی را بی ابهت تلقی کرد؛ کمااینکه یک توئیت فردی قرین ترامپ درون نیمه ی شب واقعا ممکن است بتواند کچل بازارهای مالی را بوسیله لفظ سراشیبی سقوط سوق دهد. با این حال، چنین مفاهیمی نمی توانند کوچک ترین تأثیری روی نوع رفتار یک ویروس داشته باشند؛ ویروسی که فارغ از جنجال های ی و اقتصادی دنیا ما سیر طبیعی رفتار بیولوژیکی خود را در پیش گرفته است.
حدود یک دهه ی قبل، طالع های جهان دست به اجرا چند آزمایش مبصر مقیاس روی توده ی آدم زدند. هرکدام از این دولت ها تصمیم گرفتند که آیا پیاده سازی ت های ریاضت اقتصادی ردر کشورهای دستگیر دعوا مالی امری عملی است یا خیر. نتیجه ی این ت ها این طور بود که بسیاری از شهروندان کشورهای کنش پذیر که پیش از این کاملا احساس زنهار می کردند، تو شرایط متاخر دچار نوعی احساس ناامنی و تزل شده بودند. این مردم به پندار احساس لیس زنهار شغلی، اقتصادی و حتی غذایی بوسیله مروز شروع به کاهش هزینه های جاری خود کرده بودند.
مقاله های مرتبط:آیا حریم شخصی بزرگ ترین قربانی ویروس کرونا خواهد شد؟
تأثیر کرونا کنار اقتصاد جهانی و روش کارهایی برای برون رفت از هیاهو
کشورهایی شبیه یونان، ایتالیا، اسپانیا (و بعدها بریتانیا) که ت های ریاضت اقتصادی را در پیش اندوهناک بودند، به ممارست با افت وضعیت اشتی اشتراکی مواجه شدند. این شرایط که تو تعبیر با شهرت بیماری ناامیدی» شناخته می شد، گاهی بوسیله مرگ ومیرها و خودکشی های ناشی از سوءمصرف الکل و مواد مخدر منجر می شد. برآوردها نشان می داد که درنتیجه ی بحران مالی سال ۲۰۰۷، تعداد خودکشی ها با افزایشی ۱۰ هزار موردی مواجه شد. تو بریتانیا که پیش تر کسی با مفهومی همانند پس انداز ی غذایی آشنا نبود، موارد روزافزونی از تلاش بخاطر ذخیره سازی مواد غذایی ضروری ازسوی مردم مشاهده شد. شرایط تا انجا پیش رفت که داخل چندین کشور همانند ایالات متحده و بریتانیا، روند روبه نمو صدای زیر مردانه به زندگی نیز تقریبا متوقف شد.
بروز چنین بحرانی با پیامدهای ی همچنین همراه وجود. بسیاری از بشریت که پیش تیز همکاری فعالانه ای در انتخابات ی داشتند، براثر فشارهای ناشی از ریاضت های اقتصادی دست از شریک مدنی کشیدند و این بوسیله بهای بدترشدن وضعیت دیپلماتیک کشورهایشان تمام شد. با این حال، همگی جای جهان دچار چنین وضعیتی نشد. فداکار از کشورها نظیر آلمان، هلند (و بریتانیا تا پیش از انتخابات عمومی سال ۲۰۱۰) با رگه دادرسی های ریاضت اقتصادی، تلاش خود را برای تحریک دوباره ی اقتصاد و امن از کشورهای آسیب دیده ی حوزه ی اسکاندیناوی آغاز کردند. در بسیاری از کشورهای اروپایی، یک همبستگی مستقیم میان افزایش ارزش خودکشی و بیکاری شکل گرفت؛ درحالی که در برخی دیگر این همبستگی شکسته شد. مواد استثنا شامل کشورهایی می شد که تلاش داشتند با تسهیل شرایط استخدام مکرر بیکاران و کنف از بی خانمان ها، روحیه ی کام را بوسیله مردم خود تزریق کنند.خیزش شورش اقتصادی در دنیای پساکرونا
امروزه تمداران باید علی رغم اطلاعات ناقص دردسترس خود، دست به انتخاب های سختی بزنند. خودقرنطینگی کارگران و مشتریان، تعطیلی کارخانجات و فروشگاه ها و منع برگزاری رویدادهای ورزشی و تفریحی همه اندکی از اقداماتی هستند که باید برای مهار ویروس ادا گیرند. هم اینک بسیاری از تمداران به متخصصان سلامت عمومی روی آورده اند تا به آن ها در بحران پیش رو یاری برسانند. میزان ای از این رویکردها را می قابلیت درون قبول مسئولیت طبیب آنتونی فاوچی در دولت ایالات متحده یا درگاه جلوه گر برنده حکیم کریس ویتی، مدیر و نایب مبصر علمی دولت بوریس جانسون در دولت بریتانیا مشاهده کرد. این دگرگونی رویکرد به خصوص باتوجه به رفتارهای پیشین تمدارهای کشورهایی همانند بریتانیا و ایالات متحده کاملا قابل تامل است.امروز تمداران باید علی رغم معلومات ناقص دردسترس، دست به انتخاب های سختی بزنند
اما شاق اینجا است که نصیحت هایی که این کارشناسان ارائه می دهند، تنها اثراتی مقطعی روی اقتصاد دارد. انقباض اقتصادی بوسیله دوست خویشتن آثار منفی زیادی روی شرایط اشتی به جای خواهد گذاشت. کاهش فعالیت های اقتصادی منجر به تقلیل روند گردش پول در بازار و درادامه کمبود درآمدهای مالیاتی دولت ها خواهد شد. این موضوع بوسیله نوبه ی خود باعث می شود دیگر بودجه ی کافی برای ادا اقدامات لازم باهدف مهار بیماری دردسترس نباشد. از سوی دیگر، افراد و قوم ها نیز با نزول شدید میزان درآمدهای خویشتن بوسیله شدت ذیل تأثیر استراحت خواهند گرفت. با تکمیل ذخایر مالی، کارخانجات یکی پس ازدیگری تعطیل خواهند شد و کارآفرینان، کارمندان و سایر بخش های زنجیره ی تأمین به شدت آسیب خواهند دید.
با اولین موج شیوع کرونا داخل چین، مقیاس تولید صنعت داخل این قلمرو تا ۱۳/۵ درصد سقوط نمودار کرد و میانگین فروش فصلی نیز تا ۲۱ درصد کاهش یافت. در این میان، برخی بخش ها به طور کامل ورشکست شدند. فروش خودرو تا ۹۲ درصد و درآمد رستوران ها نزدیک ۹۵ درصد کاهش یافت. پیش بینی اخیر بانک گلدمن ساکس نشان می دهد که قناعت آمریکا نیز تو سه ماهه ی دوم مقدور است تا ۲۴ درصد کوچک تر شود؛ یعنی مقداری دوبرابر بسیار تیز از بالاترین معیار انقباضی که تاکنون تو تاریخ اقتصاد این ملک مشاهده شده است.
امروزه با یک بیماری شیوع رو به رو هستیم که برای کنترل آن نیاز مبرم به بزرگداشت فاصله گذاری مدنی و قرنطینه سازی عاطفه می شود. بدیهی است که نحوه ی روبه روشدن با این چالش داخل یک اجتماع ی برخوردار از سیستم درمانی رایگان و درآمدهایی تضمین شده با جوامعی محروم که آدم آن باید بین عدول کردن بوسیله سر فقره و گرسنگی کشیدن یکی را انتخاب کنند، کاملا متفاوت است.
یکپارچگی روزافزون اقتصاد جهانی نیز خود وضعیت پیش رو را شکننده تر کرده است. درون جهان امروز، ادامه ی فعالیت یک سازنده ی دستگاه نفس کشیدن بدلی داخل انگلستان، ایالات متحده خواه آلمان مقدور است وابسته به مواد مقدماتی ی مجهز شده از تأمین کننده ا ی واقع داخل چین، فیلیپین یا مای باشد. اگر هرکدام از بسرنوشت شوم دچار کردن های این زنجیره ی تأمین نتوانند شهریه ی خود را به درستی انجام دهند، احتمالا کل این زنجیره فرو خواهد پاشید. با این حال، مانند هر جهیز پیچیده ی دیگری، نتیجه ی بازپسین این طور اختلالی بوسیله شدت موقوف بوسیله شرایط مقدماتی ی خود سیستم خواهد بود.ما نه تنها برآوردی از مدت تداوم بحران فعلی نداریم؛ بلکه تا اینکه نمی دانیم فراغت است با چند موج دیگر از عالمگیر مواجه شویم
حتی برآورد صحیح ابعاد خسارات این بحران اقتصادی همچنین بسیار دشوار است؛ چراکه داخل حال حاضر کسی نمی داند انفراد های وضع شده روی فعالیت کسب وکارها تا چه زمانی تداوم خواهد یافت. ماشین صرفه جویی عملکردی قرین به یک سامانه ی تطبیقی دارد (سامانه ای که می تواند خود را با رفتارها و تغییرات محیط خود سازگار نرم). این سیستم تاحدودی انعطاف پذیر است و می تواند از پس شوک های وارده برآید. با این حال، این انعطاف پذیری همچنین حد آستانه ای دارد و درصورت اجحاف از این آستانه، امکان پذیر است کل سازوکار دستخوش شکست شود. این احتمال بود دارد که درصورت تعطیلی یک کارخانه، دیگر هرگز شاهد بازگشایی آن داخل آینده نباشیم. هنوز موارد زیادی درمورد همگی گیری فعلی به چشم می خورد که نمی استعداد با قاطعیت درمورد آن اظهارنظر کرد. ما نمی دانیم که این دنیاگیری قرار است تنها دو ماه یا بیش از یک سال در جهان تداوم یابد. بنابر میزان سازی های فعلی تا اینکه نمی توان باقطعیت گفت که آیا قرار است دنیا عزب یک موج از مسری بیماری را امتحان کند یا باید درادامه، منتظر فرارسیدن چند سری موج حمله ی مجدد بیماری به کشورها باشیم.
با اینکه ابعاد و ماهیت فترت اقتصادی ناشی از اغتشاش فعلی نامشخص است؛ ولی بی شک مخاطره کمبود جوامع درون یک ورطه ی بی پایان از نیازمندی و بلای ناگهانی کاملا جدی خواهد وجود. روانی تفحص وتوسعه ممکن است به تعویق افتد، سیستم آموزشی دستخوش اختلال شود، سرمایه گذاری ها متوقف شوند و در نهایت، حدس دارد وضعیت عمر بسیاری از مردم به سمت وسویی برود که همگان از آن وحشت دارند.چگونه می توان اقتصاد را استقلال داد؟
زمان آن روان که به استفسار های اصلی بپردازیم؛ از این امتحان چه درسی می استعداد گرفت؟ چگونه می توان از بدترین پیامدهای یک بحران مالی طولانی عیار اجتناب کرد؟ قضا و قدر ها و بانک های مرکزی داخل مواجهه با ایستایی اقتصادی راهکارهایی نظیر کاهش بها بهره ی بانکی و اعمال مشوق های مالی را درنظر می گیرند که همگی اثراتی محدود دارند و درون بهترین حالت می استعداد از آن ها عزب انتظار تقلیل قدم ی اثرات ایستایی را داشت. در اینجا به معرفی سه اقدام مهم خواهیم پرداخت که تو شرایط پساکرونا می تواند بوسیله جامعه کمک کند به شرایط عادی خویشتن بازگردد.ابتدا جان انسان ها را نجات دهیمنتیجه ی مطالعه ی اخیر آنفلوانزای ۱۹۱۸، ایده ی سازش میان منافع مصونیت اشتراکی و خسران های اقتصادی را کاملا رگه می کند
این مقدماتی و بدیهی ترین تقدم هر جامعه ای است. گسترش ویروس مصیبت زا باید راکد شود و نرخ مرگ میر شاگرد از آن باید درون اسرع وقت تحت کنترل درآید. هرچه ظرفیت اقدامات رخ محزون در این کود شایان نمدار باشد، کنترل بلای ناگهانی در مراحل بعد آسان خیس و فشار وارده بر جهیز درمانی همچنین کم مرطوب خواهد بود. حالا دیگر نفس آن نیست که به فکر کردن صرفه جویی باشیم. مسئولان و نهادهای خیریه باید حس کنند که مواجهه با بحران فعلی نیاز بوسیله اختصاص بودجه ی بسیار تازگی دارد؛ حال این بودجه از محل ذخایر ملی تأمین شود خواه از طریق قرضه. مسئولان باید به این درک برسند که وضعیت فعلی آثاری مستقیم و غیرمستقیم بر مصونیت اجتماع کنار جای خواهد گذاشت و زیاد ترین آسیب ها هوشیار گروهی از افراد خواهد شد که تنها زندگی می کنند؛ سالخورده پر حرارت هستند؛ از بیماری های روحی مسئله رنج می برند؛ بی خانمان هستند یا داخل مراکز نگه داری از سالمندان، زندان ها یا اردوگاه های پناهندگان بوسیله عادت می برند. نتیجه ی مطالعه ای که درمورد مسری آنفلوانزای سال ۱۹۱۸ ادا شد، مدال می دهد آن گروه از شهرهای آمریکا که زودتر محدودیت های مدنی را وضع کردند و بخاطر مدت بیش تازگی این فردی ها را امتداد دادند، بهتر توانستند از پس بحران برآیند و درادامه به شرایط عادی بازگردند. نویسندگان پژوهش اخیر قویا ایده ی ارامش میان منافع سلامت عمومی و زیان های اقتصادی را رد می کنند.
از مخاطره مالی نگاهداری کنیم
ازآنجا که با بروز رکود، میزان تقاضا در بازار به شدت افت برملا می کند، مسئولیت نگاهداری از ریسک مالی به عهده ی دولت ها خواهد بود. همان گونه که دولت ها تو طی جنگ، به اندیشه تأمین منابع مالی می افتند؛ امروز اندوه نصیب و قسمت ها باید خود را دربرابر این دشمن مشترک بیولوژیک، تجهیز کنند؛ دشمنی که ترساندن آن بخاطر شهروندان مشت اندکی از دشمنان خارجی ندارد. تمدارن بسیاری از کشورها از همین حالا نسبت به این موضوع فایده نشان داده اند؛ برخی از آن ها قوانین درازمدت مالیاتی را تا اطلاع ثانوی الغا کرده اند. برخلاف انتظارها، ایالات متحده ودیعه ی حمایتی دو تریلیون دلاری را برای امان از اقتصاد ملک وضع کرد. فدایی از کشورهای اروپایی نظیر بریتانیا، فرانسه و دانمارک نیز اقدام به پرداخت مقدر شدن بزرگی از درآمدهای اقشار آسیب پذیری کرده اند که در معرض ریسک ازدست اعطا کردن مشاغل خود هستند. مهم آن است که بتوانیم مخاطره آسیب اقتصادی دائمی را از جامعه خالی کردن کنیم و مانع از دگرگونی شدن این فشردگی اقتصادی به یک ایستایی ژرف و طولانی عیار شویم. امروز دیگر نگرانی درمورد بالارفتن مدل وام قضا و قدر ها برای توجیه محاکمه های ریاضت اقتصادی تقریبا بی معنی به دیدن می رسد.بخاطر گشایش آماده شویم
این وعده شامل تکاپو برای تضمین آینده ی همکاری ها، به ویژه تصرف وکارهای کوچک و متوسطی است که نقش مهمی تو اقتصاد کشورها دارند. درنتیجه، این مشارکت ها در زمان ابداع دوباره ی تقاضا، آماده ی بازگشت به بازار خواهند بود. اقتصاد بینش بنیان جدید داخل هردو جزء تولید و خدمات، نیازمند نیروی کار بامهارت و اغلب متخصص است. اگر این تخصص ها بوسیله هر علتی (نظیر فرسودگی نیروها و عدم نیاز بازار) از مشت بروند، بازگشت به شرایط عادی م دشوار خواهد شد. این اقدامات می تواند شامل فدایی حمایت های مالی نظیر اعطای بدهی های بدون بهره و کاهش هزینه های تحمیل شده به تصرف وکارها شود. نیز می توان تدابیری بسان تعویق پرداخت مالیات، قبوض، اقساط قرضه و زنهار مالی از کارمندان خانه نشین را در نظر گرفت.
البته درون این میان، باید نقش افرادسوجو را نیز در نظر داشت. درون طول تاریخ، همواره با پیدایش هر بحران، افرادی شیوه برآورده اند که تنها بوسیله پشت پرکردن گریبان های خویشتن بوده اند. طی همگی گیری اخیر نیز کشورها با موج افزایش مقدار برگ محافظتی و ضدعفونی کننده مواجه شدند. برخی از سودجویان نیز نخست بوسیله تکثیر بها بهره ی بدهی ها کرده اند. این موارد مدال دهنده ی ضرورت بازرسی طالع ها بر راسته و روند قیمت گذاری ها است. گروه دیگر سودجویان دربرگیرنده فداکار دلالان بازارهای مالی می شود. قسمت قسمت کردن هایی از افراد توانسته اند با روزی گیری از شرایط عصبی مربوط به اعصاب حال حاضر، سودهای کلانی به یقه بزنند؛ سودهایی که در حقیقت درازای خسران گروه اهمیت از مردم بوسیله دست آمده اند. بخشی از این پول ها از محل پس انداز مقرری بگیرانی تهی دست مولود شده اند که درمعرض بیش ترین آسیب صبر دارند.
تا اینکه پس از ته همه گیری نیز گروه دیگری از سودجویان پا به عرصه خواهند گذاشت؛ بوسیله مشابه وضعیت عاقبت بحران جهانی که گروهی از افراد با سواستفاده از وضعیت موجود، شروع به تصاحب تصرف وکار کسانی کردند که تمام زندگی خود را باخته بودند. بنابر روایت تاریخ، داخل حین یا پس از بحران، همواره فرصتی زرین بخاطر تصاحب شریک شدن های بزرگی حاضر می آید که از پرداخت بدهی های خود عاجز مانده اند. همان گونه که در کتاب دکترین شوک» اثر نائومی کلاین آمده است، متصل این خطر وجود دارد که برخی از تمداران وابسته بوسیله لابی های غلبه از بحران جاری بخاطر تخریب منافع نیروی کار، سلامت اشتراکی و محیط زیست بهره برداری کنند. بوسیله نظر می رسد این اتفاق در حال مهیا نیز با آغاز لغو فداکار از مقررات زیست محیطی ازسوی دولت ترامپ کمابیش داخل روند است.درس گرفتن از اشتباهات
در کنار تمرکز روی نفوذ دربرابر جنگ فعلی، نباید از شرایط کنونی ی و اقتصادی جهان غافل شد. یکی از دلایل اینکه همه گیری کووید ۱۹ توانسته تا این حد اثرات منفی اقتصادی به وهله آورد، بود آسیب پذیری فطری در سیستم اقتصادی کشورها دربرابر این سیاق بحران ها است. سازوکار این جهیز بوسیله گونه ای مدح شده است که ضمن تأمین منافع گروهی کوچک از نخبگان برگزیده، باعث تضییع حقوق قسمت قسمت کردن بزرگی از حامیان مصونیت جامعه می شود.
در چهار دهه ی اخیر، بسیاری از کشورهای جهان ت هاتی مبتنی بر تضعیف تشکلات حزب کارگری را در پیش اندوهناک اند و شرایط را برای به خدمت گماشتن بخش بزرگی از نیروی فقره تحت قراردادهای کاری غیرمنصفانه فراهم آورده اند؛ به گونه ای که بسیاری از شهروندان این کشورها دیگر از میزان درآمد و آینده ی شغلی خود تامین نیستند. در فداکار از کشورها (شامل ایالات متحده) بخش عمده ای از مردم تنها به امکانات اولیه ی خدمات درمانی دسترسی دارند. گروهی از آدم با برخورداری از مزایای درآمدهای وجهه شده می توانند درون هنگام ابتلا به بیماری، رفتار به خودقرنطینگی کنند؛ ولی دسته بزرگی از انسان هستند که از این طور مزایایی محروم اند و درصورت ابتلا باید میان حوصله گرسنگی و ایجاد خطر سرایت بوسیله دیگران مشت بوسیله انتخاب بزنند. در این طور شرایطی، تا اینکه توانمندی ثروتمندترین کشورها نیز محدود به آسیب پذیرترین اعضای جامعه خواهد حیات.
در کشمکش شاگرد از نزاع های عظیم، تمداران در ورطه توهم دسیسه و شهروندان داخل دام خرافات بی اساس گرفتار می آیند
هیچ کس نمی تواند آینده را پیش بینی یواش. ما تنها می دانیم هرکس حتی بالاترین طبقات اجتماعی و دیپلماتیک همچنین سفت به اندازه ی سایر اعضای فرودست جامعه درمقابل این بیماری آسیب پذیر است. وضعیت فعلی تاحدودی برازنده مقایسه با شرایط پس از غوغا جهانی دوم است؛ یعنی روزگاری که هر کس در اروپا می توانست یکی از قربانیان بمباران فلکی باشد. طی این دوران، بازماندگان جنگ داخل باختر اروپا، قضا و قدر هایی را تشکیل دادند که در آن ها وظیفه ی تأمین و گشایش رفاه عمومی بوسیله عهده داری ی نهادهای غلبه بود. این طالع ها که با صیت دولت های شادکامی شناخته می شوند؛ گرچه نمی توانستند مساوات را بوسیله نعوظ کامل در اجتماع پیاده سازی کنند ولی خواهش می رفت دستکم از عهده ی برقراری یک زنهار نسبی برآیند. شهروندان این دولت های جدید (برضد شهروندان جوامع مدرن امروزی) اهمیتی برای جناح بندی های دیپلماتیک و اجتماعی قائل نبودند. اکنون، در شرایط دنیاگیری همچنین درست مانند شرایط اغتشاش جهانی، هیچ کس (چه فقیر و چه غنی) از گزند مصیبت درون امان نخواهد بود؛ شرایطی که یادآور اجتماع ای با عدالت، ایمنی و کنف بیش تر است.
با این حال، همچنان لازم است جانب پروا را نگاه داشت. فدایی تمداران به پشت یکروز برداری ی از این اوضاع هستند؛ این گروه تهدید فعلی را نوعی فریب یا بزرگ نمایی ازسوی دشمنان خود قلمداد می کنند. جالب این که به نظر می رسد این استراتژی کمابیش مؤثر نیز واقع شده است. نکته ی نگران کننده ی دیگر شکل گیری برخی دیدگاه های تبعیض آمیز میان آدم است. همان گونه که شیوع طاعون سیاه تو اروپای قرن چهاردهم باعث ابراز این سررشته شد که یهودی ها عمدا اقدام به آلوده سازی چاه های آب و بیمارکردن مردم کرده اند؛ امروزه نیز با افترا زنی های افراطی مشابهی مواجه هستیم. دونالد ترامپ، مهتر جمهور ایالات متحده بارها طی خطبه های خویشتن از عبارت ویروس چینی» بوسیله جای ویروس کرونای جدید استعمال می کند و مقامات بریتانیایی نیز نه به عارض آشکارا اما تو لفافه، انگشت اتهام را به لفظ بخت چین دراز می کنند.
اکنون، جهان بر عادت یک دوراهی فراغت اندوهناک است. درون سناریوی اول، کووید ۱۹ ممکن است بتواند ما را متقاعد کند که علی رغم تفاوت ها، ما همگی ساکن یک سیاره ی کوچک هستیم و حیات هریک از ما درون رهن وجود دیگران است؛ یا غوغا پیش روی ما، گرمایش زمین باشد، یا نابرابری و خواه یک ویروس مرگبار. درون این روش تفکر، یا همگی خواهیم توانست از پس این بحران برآییم خواه همگی با هم نابود خواهیم شد. ولی درون سناریوی دیگر، تمداران بی نزاکت فریب با حمایت رسانه های پرسنل نخست به تفرقه افکنی می کنند و بوسیله بریدن میان جوان و پیر، فقیر و غنی، بیمار و سالم، تبعه و مهاجر و نیز اقلیت و اکثریت دامن می زنند؛ اقدامی که قطعا با تخریب پیوندهای جمعی و تکیه اشتراکی داخل جهان همراه خواهد شد.
ناپسند زدودن به خاطر آوریم که چگونه درون خلال سال های پیش از جنگ جهانی اول، حقوق ن بوسیله شکل ناخوشایندی نادیده گرفته می شد. در آن زمان، آن ها بخاطر حقوق خویشتن جنگیدند و درنهایت، فدایی از کشورها، کمی از حقوق این دسته را به رسیمت شناختند. بوسیله طور مشابه، با ابراز رکود بزرگ در دهه ی ۱۹۳۰ میلادی، جنبش هایی لباس گرفت که مولود ی آن، پسند برنامه ی اقتصادی و اجتمای نیودیل (New Deal) و بنیان گذاری پایه ی تورهای ایمنی اجتماعی و حقوق بازنشستگی تو ایالات متحده ی آمریکا شد.
آیا کووید ۱۹ همچنین می تواند عمه عطفی تاریخی بخاطر بازشناختن ارزش وجودی قسمت قسمت کردن عظیمی از اجتماع باشد که هموار در محاسبات دیپلماتیک و اجتماعی قدرتمندان نادیده گرفته می شدند؟ آیا این بزنگاه تاریخی می تواند نقطه آغازی برای اعتماد مکرر به جهان معرفت و ائتلاف توده های مردم باشد؟ شاید پاسخ همه ی این سئوال ها درگرو آن باشد که آیا صدای رسای دانشمندان و متخصصان حوزه ی سلامت اجتماع به شنوایی مسئولان و صاحبان قدرت خواهد رسید یا خیر. بیشتر بخوانید:آیا نوشیدنی های داغ می توانند انسان را در برابر کووید ۱۹ ایمن کنند؟آسوشیتدپرس: مقام های چین با وجود آگاهی از شیوع کرونا، اطلاع رسانی را ۶ روز به تاخیر انداختندجان هورتون کانوی از پیشگامان تولید بازی ویدیویی به خشکی امدن اثر کرونا درگذشتسامسونگ آماری از عملکرد استارتاپ های مرکز فناوری سامسونگ-امیرکبیر درون دوران کرونا ارائه کردموج دوم شیوع کرونا در ۶ استان ناحیه آغاز شده است
درباره این سایت